Branża transportowa zapewnia sprawne przemieszczenie z jednego wyznaczonego punktu do drugiego niemalże każdego rodzaju produktu. Należy jednak pamiętać, że w przypadku transportu niektórych z nich trzeba zadbać o ich odpowiednie zabezpieczenie – towary te są określane mianem niebezpiecznych.
Konwencja ADR – uwarunkowania prawne
Warunki przewożenia materiałów niebezpiecznych zostały szczegółowo określone w międzynarodowej konwencji z 1957 roku – konwencji ADR (w Polsce, dokument ten zaczął obowiązywać w roku 1975). Przepisy ADR są akutalizowane co dwa lata; zawsze ma to miejsce w roku nieparzystym.
Począwszy od roku 2003, każda firma transportowa, która zajmuje się przewożeniem materiałów niebezpiecznych, jest zobowiązana do konsultacji z tzw. doradcą ADR, który zajmuje się dostosowywaniem działań podejmowanych przez przedsiębiorstwo do wytycznych zawartych w konwencji ADR. Doradca ADR musi mieć ukończone 21 lat oraz posiadać dokument poświadczający ukończenie odpowiedniego egzaminu.
Oprócz międzynarodowej konwencji ADR, zasady postępowania z materiałami niebezpiecznymi regulują również dyrektywy unijne oraz krajowe przepisy prawne, takie jak np.:
- ustawa o transporcie drogowym,
- ustawa o przewozie drogowym materiałów niebezpiecznych.
Towary niebezpieczne – czym są?
Towary niebezpieczne to takie produkty bądź materiały, które w przypadku ich niewłaściwego zastosowania bądź transportu stanowią zagrożenie dla ludzi, zwierząt oraz otoczenia.
W związku z tym należy przestrzegać w stosunku do nich specjalnych procedur bezpieczeństwa. Poszczególne kategorie (klasy) produktów będących materiałami niebezpiecznymi zostały szczegółowo opisane w załączniku A konwencji ADR. Są to m.in.:
- gazy,
- łatwopalne materiały ciekłe oraz stałe,
- materiały o charakterze promieniotwórczym, utleniającym, trującym zakaźnym oraz samozapalnym,
- materiały wybuchowe,
- materiały żrące.
przy czym poniższa lista nie wyczerpuje wszystkich materiałów uwzględnionych w konwencji ADR.
W konwencji szczegółowo określono m.in. zasady transportowania materiałów niebezpiecznych (odrębnie dla każdego rodzaju produktu) oraz wymogi techniczne w odniesieniu do środków transportu tychże materiałów.
Konwencja ADR – w jaki sposób transportowane są towary niebezpieczne?
Każdy materiał niebezpieczny przewożony przez firmę transportową powinien zostać opatrzony oznaczeniem UN oraz czterocyfrowym kodem identyfikacyjnym (np. etanol jest oznaczony jako UN 1170).
Ponadto, należy zadbać o odpowiednie oznakowanie środka transportowego – jest to możliwe dzięki prostokątnej, pomarańczowej tabliczce umieszczanej z przodu oraz tyłu pojazdu. Takie oznaczenia są bardzo przydatne m.in. w razie wypadku, bowiem służby ratownicze mogą dzięki temu łatwo zidentyfikować rodzaj materiału niebezpiecznego.
Jak już wspomniano, niewłaściwe obchodzenie się z materiałami niebezpiecznymi może doprowadzić m.in. do zanieczyszczenia środowiska naturalnego. W związku z tym, w celu zapewnienia bezpieczeństwa należy przestrzegać obowiązujące przepisy… oraz kierować się zdrowym rozsądkiem.